نویسنده : محمدجواد طبسی                                                  بازگشت به فهرست

برخورد کریمانه
نویسنده تفسیر عیاشی در تفسیر خود از صفوان نقل می‌کند: از امام رضا(ع) اجازه گرفتم تا  محمد بن خالد به محضر او شرفیاب شود. ضمناً به آن حضرت گفتم که او دست از گفته‌های قبلی خود برداشته و اظهار می‌دارد که منظورم از این ملاقات پیروی از امام است.

امام رضا(ع) فرمود: او را بیاور. وقتی که فرزند خالد بر امام وارد شد، اظهار داشت: فدایت شوم! بر گذشته پشیمانم و بر نفس خود ظلم کردم.

 او به امام عرض کرد: من از گذشته خود استغفار می‌کنم و دوست دارم عذر مرا بپذیری و گذشته مرا  عفو کنی .امام فرمود: آری، می‌پذیرم؛ زیرا  اگر نپذیرم، این کار به معنای از بین بردن زحمات این و یارانش است  (و سپس به صفوان اشاره کرد) و همچنین این کار مصداق گفته مخالفین است و خداوند به  پیامبرش فرمود: ادامه مطلب...

نویسنده: محمدامین پورامینی                                                  بازگشت به فهرست
 

فراز و خرابه شام
 پس از انتقال اهل‏بیت به شام، ایشان را در ویرانه‏اى جاى دادند که موجب وارد آمدن اذیت‏هاى فراوان به ایشان شد. عموم محدّثان و تاریخ نگاران از این مکان به عنوان مکانى یاد می‌کنند که تغییراتی را در پوست بدن ایشان پدید می‌آورد، سخنان برخى از ایشان را در این زمینه مى‏آوریم:

 1. شیخ صدوق (م 381 ق) به سندش از فاطمه بنت على(س) نقل مى‏کند:ادامه مطلب...

نویسنده: عسکری اسلامپور                                                  بازگشت به فهرست

 یکی از رموز موفقیت، داشتن روحیه خودباوری و اعتماد به نفس است. اعتماد به نفس به معنای خوداتکایی است[1] و نقطه مقابل آن، اعتماد به دیگران است. کسی که اعتماد به نفس نداشته باشد، زبون، بیچاره و ناتوان است و نمی‌تواند از امکانات و استعدادهای درونی خود بهره‌برداری کند. از دست دادن اعتماد به نفس، موجب فلج شدن فکر و روح انسان می‌شود . فرد خودباخته و فاقد اعتماد به نفس، همیشه از خود مأیوس و به دیگران متکی است. او در زندگی، پیشرفت چندانی نخواهد کرد و همواره سایه ناتوانی و شکست بر زندگی‌اش حکمفرما خواهد بود. مردان بزرگ تاریخ با دریافت این نکته، در همان اوان جوانی، ارزش خود را یافتند و توانایی‌های درونی خویش را کشف کردند و با اتکا و اعتماد به همین توانایی‌ها راه پیروزی را سریع‌تر پیمودند. در این نوشتار، بحث از موضوع اعتماد به نفس را به طرح چند پرسش، آغاز می‌کنیم:ادامه مطلب...

نویسنده: رجبعلی زمانی                                                  بازگشت به فهرست
 

 از احادیث و اخبار اهل بیت و راویان اهل سنت چنین بر می‌آید که فاطمه(س) دارای سه وصیت نامه در موضوعات مختلف بوده است.

الف( وصیت‌نامه مالی
فاطمه(س) در روزهای پس از رحلت رسول خدا(ص)، در مورد اموال موقوفه و شخصی خویش وصایایی داشت و بسیاری از اموالی را که از رسول خدا(ص) به وی رسیده بود، وقف کرد. نقل شده است: بعد از رحلت رسول خدا(ص)، عباس بن عبدالمطلب نزد دختر پیامبر رفت و از وی خواست تا مقداری از اموال رسول خدا را برای پذیرایی از مهمان‌ها و مصارف دیگرش به وی بدهد، لکن معلوم شد دختر پیامبر همه آنها را در راه  خدا وقف کرده و چیزی باقی نمانده است.

در اینجا دو نمونه از وصایای مالی آن حضرت را ذکر می‌کنیم.ادامه مطلب...

نویسنده : ناصر بهرامی                                                  بازگشت به فهرست
 

 « اِنّ اللَه یُحِبِّ الجمالَ و التجمیل و یکره البُؤسَ و التّباؤُسَ؛ خداوند زیبایی و آراستن را دوست دارد و از نپرداختن به خود و خود را ژولیده نشان دادن ، کراهت دارد[1]».

آراستگی در برقراری و استحکام روابط تأثیرگذار است و این حقیقت انکار ناپذیر در سراسر هستی مشهود است. پیشوایان ما نیز به اهمیت آن اشاره داشته و خود پیش از هر شخص دیگری آن را به کار بسته و از محبوبیت آراستگی نزد خداوند خبر داده‌اند. پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید:

«ان الله یُحِبُّ مِن عبیده اذاخرج الی اخوانه ان یَتَهَیّأَ لهم وَ یَتَجَمَّلَ[2]؛ خداوند دوست می‌دارد که چون بنده‌اش به سوی برادرانش بیرون می‌آید، خود را برای آنها آماده و زیبا سازد» .ادامه مطلب...

نویسنده: ابراهیم کاملی                                                  بازگشت به فهرست

نظام‌های حکومتی با توجه به ارکان و آرمان‌های خود برنامه‌هایی را  تدوین می‌کنند و به اجرای آنها  می‌پردازند. حکومت اسلامی نیز چنین است و یکی از اهداف خود را اجرای قوانین اسلام قرار داده و هدف خاص خودش را برقراری عدالت در همه ابعاد می‌داند.

حکومت هم مثل موجودات زنده، دچار آفت و مانع و «آسیب» می‌شود که شناسایی این آفت ها و درمان آنها، یکی از وظایف اصلی حکومت‌هاست. ما در سه بخش به بررسی این آفات و آسیب‌ها می‌پردازیم:

الف) مانع سیاسی؛

ب) مانع اقتصادی؛

ج) مانع فرهنگی و اجتماعی.

موانع سیاسی برقراری عدالت عبارت است از ادامه مطلب...

نویسنده: محمدباقر بابانیا                                                  بازگشت به فهرست
 

 آیات بسیاری در قرآن مجید به تبیین جایگاه بانوان پرداخته است. با بهره‌گیری از برخی از این آیات، نگاه اسلام را به  زنان بررسی می‌کنیم.

مصونیت زن مسلمان
در عصر رسول خدا(ص) زنان نیز دوشادوش مردان به یاری آن حضرت شتافتند و با او همراه و همگام شدند. پیمان صلح «حدیبیه» در سال ششم هجری بین پیامبر اکرم(ص)  و مشرکین مکه بسته شد. از جمله توافقات این پیمان، بازگرداندن مردانی از اهل مکه بود که به مدینه هجرت کرده بودند، ولی اگر کسی از اهل مدینه به مکه پناهنده شده بود، به مدینه بازگردانده نمی‌شد. ادامه مطلب...

نویسنده: محمد اصغری نژاد                                                  بازگشت به فهرست
 

 تابستان 62 در شاهرود خدمت می‌کردم و فرمانده یکی از گروهان‌های آموزشی بودم. روزی هنگام آموزش در صحرا، به مادری که با دخترانش مشغول دروی گندم بودند، برخوردم. ستوان آسیایی، فرمانده یکی از گروهان‌ها، به من گفت : مسلم! بیا سربازان گروهان ها را جمع کنیم و برویم گندم‌های پیرزن را درو کنیم.

بعد از سلام و احوال پرسی گفتم: مادر! شما با دخترانتان از مزرعه بیرون بروید تا ما با کمک سربازان گندم‌های شما را درو کنیم. شما فقط محدودة زمین را به ما نشان دهید و دیگر کاری نداشته باشید.ادامه مطلب...

نویسنده: سید جواد حسینی                                                  بازگشت به فهرست

 حضرت معصومه در یک نگاه
حضرت فاطمه معصومه(س) در اول ذیقعده 173 در مدینه منوره چشم به جهان گشود. پدر بزرگوارش حضرت موسی بن جعفر (ع) و مادر گرامی‌اش نجمه خاتون است. او از کودکی تا جوانی تحت تربیت  پدر بزرگوارش و برادر مکرّمش حضرت رضا(ع) قرار داشت و در علم و تقوا و پاسخ به پرسش‌های مراجعان به مقامی رسید که مدال افتخار «فداها ابوها» از پدر خود دریافت داشت.  بعد از ورود حضرت رضا (ع) به مرو آن حضرت نامه‌ای را به وسیله یکی از غلامان خویش برای خواهرش فرستاد که با رسیدن نامه، بلافاصله فاطمه معصومه(س) آماده سفر گشت.[1] آن حضرت در سال 201 هجری به همراه پنج تن از برادران (فضل، جعفر، هادی، قاسم، زید) و تعدادی از برادرزادگان و کنیزان روانه خراسان شدند.[2]

هنگامی که موکب حضرت معصومه(س) به ساوه رسید، عده‌ای از دشمنان اهل بیت، به اشاره مأمون عباسی راه را بر آنان بستند و در یک درگیری نابرابر، تمام برادران و بیشتر همراهان او به شهادت رسیدند و حضرت معصومه(س) بر اثر شدّت تألمات و بنا بر قولی بر اثر مسمومیت[3] بیمار گشت. ادامه مطلب...

نویسنده: محمود مهدی پور                                                  بازگشت به فهرست