نویسنده: اشرف گل افشان بازگشت به فهرست
حمزه فرزند عبدالمطلب، عموی پیامبر اسلام، یک از شجاع‌ترین مردان عرب و از قهرمانان رشید و افسران دلیر اسلام بود که دوشادوش برادرزاده خود، رسول گرامی خداوند، اسلام را یاری کرد و در سخت‌ترین شرایط دست از دفاع آیین پیامبر و رسالتی که بر دوش نهاده بود، بر نداشت. سران قریش و بزرگان آن قبیله از ابهّت و شجاعت او در بیم و هراس بودند.
او بود که با قدرت هر چه تمام‌تر، پیامبر را در لحظات حسّاس در مکه از شرّ بت‌پرستان حفظ کرد و برای گرفتن انتقام از ابوجهل که به پیامبر توهین و جسارت کرده بود، سر او را شکست، اما کسی قدرت مقاومت در برابر او نداشت.
حمزه در جنگ بدر، بزرگ‌ترین قهرمان قریش یعنی «شیبه» را از پای در آورد ، گروهی را مجروح کرد و عده‌ای را به دیار باقی فرستاد.ادامه مطلب...
نویسنده: سید حسن قریشی بازگشت به فهرست
آشنایی ایرانیان با اسلام
ایرانیان پیش از ظهور اسلام با سرزمین عربستان هم مرز بودند ولی ساکنان عربستان بعلت نداشتن ساختار حکومتی فراگیر و وجود زندگی قبیله‌ای، با ساسانیان ارتباط نداشتند، مهم‌ترین مظهر رابطه سیاسی ایران با اعراب از طریق «حیره» بود که دست نشانده ساسانیان و به عنوان یک نیروی باز دارنده در برابر تهاجمات رومیان، تاخت و تازهای قبایل اعراب بدوی و نگهبانی از راههای ارتباطی عمل می‌کردند. گرچه، توسط خسرو پرویز از میان رفته بود، ولی اولین بار ایرانیان در این منطقه با نیروی نظامی مسلمانان آشنا شدند و حیره از طریق صلح و پرداخت جزیه به تصرف مسلمانان درآمد. ایرانیان در زمان حیات پیامبر اکرم(ص)از طریق یمن با مسلمانان آشنا شده بودند. در سال 570 م حمیریان یمن ـ که از مظالم والیان حبشی در رنج بودند ـ سیف بن یزن را با وساطت نعمان بن منذر حاکم حیره به دربار خسرو انوشیروان فرستادند و از وی در برابر هجوم حبشیان کمک خواستند. خسرو انوشیروان سپاهی از زندانیان به فرماندهی وَهْرِز از دلیران سالخورده ایران به یمن گسیل داشت تا حبشیان را از آنجا براند.[1] وَهْرِز پس از گذشتن از خلیج فارس و پیاده شدن در ساحل عدن، در جنگی فرمانده حبشیان را به قتل رساند و صنعا را به تصرف خود درآورد[2]، و پس از مدتی خود به فرماندهی رسید. از آن تاریخ تا ظهور اسلام شش یا هشت تن از فرمانروایان ایرانی بر یمن حکمرانی کردند که اول آنان وَهْرِز و آخر آنان «باذان» بود که دعوت پیامبر اسلام(ص)را پذیرفت و به اسلام گروید.ادامه مطلب...
نویسنده: ابوالحسن ربانی سبزواری بازگشت به فهرست
محدث عالی قدری که به معرفی‌اش می‌پردازیم، به حق یکی از برجسته‌ترین چهره‌های روایتی شیعی است که نام مبارک او در ده‌ها حدیث از درخشش ویژه‌ای برخوردار است. تکریم و پاسداشت این گونه انسان های کمال‌طلب و ولایت‌مدار، افزون بر اینکه احیاگر نام و آرمان و راه آنان خواهد بود، توجه متولّیان فرهنگ دینی را به این نکته معطوف می‌سازد که ضمن دریافت پیام‌های دینی از روایات اهل بیت عصمت و طهارت، این آموزه‌ها را هماهنگ با نیازهای زمان و عصر ارتباطات ارائه دهند.ادامه مطلب...
نویسنده: محمدتقی ادهم نژاد بازگشت به فهرست
علویان از اوایل خلافت عباسیان که سخت در رنج و شکنجه بودند، به نقاط امن ایران به ویژه به مناطق کوهستانی دیلمان و گیلان پناهنده می‌شدند.این روند در زمان متوکل عباسی یعنی در قرن سوم هجری شدّت پیدا کرد و عده بسیاری از سادات، خود را به نقاط امن دیلمان رسانیدند.
مورخان معتقدند که دیلمیان پس از فتح ایران به دست اعراب مسلمان و انقراض ساسانیان، تصمیم داشتند به نحوی استقلال ایران را به دست آورند. آنان در این راه سرسختی نشان می‌دادند و چون آل علی(ع) پس از روی کار آمدن خلفای اموی و عباسی همواره در حال مبارزه با خلفا و مورد ظلم و تعدّی آنها بودند، دیلمیان از راه پناه دادن به آنان می‌خواستند به هر طریق ممکن، خلفا را براندازند و مظلومان علوی را یاری دهند. ادامه مطلب...
